LIEDTEKSTEN

Als 't stormt * An en Jan * Blijf bij me * De oude man * De trein naar het Noorden * Eens in de honderd jaar * Er was een jongetje * Ga weg * Heerlijk * Ik betaal * Ik denk over je na, Amsterdam * Ik laat jou niet voor de poort * 't Is stil in Amsterdam * Johnny van de vier seizoenen * Meneer Koek * Morgencafé * Rutger * Sammy * Soms * 5 Uur * Wees niet zo streng voor jezelf * We zullen doorgaan * Ze komen samen niet meer terug * Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder * Zonder bagage In augustus 2003 verschenen Ramses' liedjesteksten in de vermaarde Pluche-reeks, in een eenmalige luxe-uitgave van 2.500 exemplaren, later dat jaar volgde een goedkopere paperback-uitvoering. Twee jaar later publiceerde Nico van der Linden bij Strengholt het Ramses Shaffy Songbook, met bladmuziek van een groot aantal nummers (bestel). In 2014 kwam hij met een tweede deel. In oktober 2007 verscheen bij Nijgh en Van Ditmar een selectie van 28 teksten (inclusief 'Pastorale' van Lennaert Nijgh) getiteld 'Ik heb je zo lief, zo lief'. allez-hop!!!! Als 't stormt Als 't stormt rond je schip Ga mee, ga mee Met de storm die je voert naar een wilde zee Want de macht is te groot En te klein is jouw boot En de tijd zal 't getij weer keren Als 't stormt in je hoofd Ga mee, ga mee Met de storm die je voert naar een andere ree En verzet je maar niet tegen 't verdriet Want de tijd zal 't getij weer keren Want de klip gaat niet opzij En de wind gaat niet opzij Je schip maakt haast slagzij Want de storm kan niet voorbij Het geweld, het gevaar en de angst die hoort erbij Je hulpkreet hoort erbij Maak de zeilen nu maar vrij Als 't stormt in je hart Ga mee, ga mee Met de storm die je voert naar een wilde zee Zet het anker niet uit Red niet je huid Want de tijd zal 't getij weer keren BEGIN Ik denk over je na, Amsterdam Ik kijk neer op je daken Schoorstenen en pijpen Daktuintjes en tuinen En wat speelgoed op 't gras 't Is nu herfst en vochtig De mist trekt over 't water Je verkleurt bij de seconde Maar alles blijft zoals 't was Amsterdam Bovenop de hoogste toren Hoger dan de andere torens Meeuwen vliegen om mijn oren 't Is nu herfst en ik kijk Naar 't wriemelig gewemel Van je fietsen in het spitsuur En ik denk over je na Amsterdam Je hebt me zolang meegemaakt Van mij weet je nu alles Ik heb je vaak verlaten Maar 't kwam altijd weer terug 't Is nu herfst en zoals altijd Ben ik heel gelukkig treurig En treurig heel gelukkig De schemering daalt vlug Amsterdam Je lichten zijn ontstoken De mist trekt omhoog Ik kan je haast niet zien En de zeewind maakt me koud 't Is nu herfst, ik daal terug Naar je warmte en je licht Ik keer terug naar je straten En je bladeren van goud Amsterdam Ergens in jouw hart Woont iemand die ik liefheb Iemand die ik liefheb En zolang niet heb gezien 't Was in de herfst dat het gebeurde Ik heb je willen ruilen Voor een andere stad Het was goed geweest misschien Amsterdam Jij bergt ons nu samen In verschillende huizen Onze kleren zijn nieuw Onherkenbaar voor elkaar In de herfst maar mijn liefde Wil maar niet vervagen In de dichte mist Van deze tijd van 't jaar Amsterdam BEGIN An en Jan Het schelden is vertrouwd en houdt je jong De woorden zijn al jarenlang versleten Het komt niet meer zo hard aan Zoals vroeger, toen 't begon Het is nu ook veel gauwer vergeten De kinderen spelen mee, ze zijn 't gewend Ze balanceren heel behendig in 't gevecht Ze weten: als je maar op je hoede bent En vader is wel gek maar echt niet slecht Het huilen heeft ook niet zoveel effect Door tranen is men niet meer zo bewogen 't Getier komt heel spontaan en onbedekt Ook al is de tekst niet meer zo overwogen De gewoonte sloop er in, haast ongemerkt Je zou bijna kunnen spreken van een stijl En ook de mogelijkheden blijven onbeperkt En af en toe is het ook nog wel eens geil Want au fond is de basis heel erg sterk 't Heeft elkanders leven sterk verbonden Ook al is 't schreeuwen soms een moeizaam werk 't Heeft de liefde niet geschaad, maar wel geschonden Het is een kosmisch getreutel in de tijd En dus is zo 't aardse oponthoud gevuld En wat geeft het nou een klap of een verwijt De scherven worden toch niet meer verhuld En ze worden heus wel samen nog eens oud Ook al zien hun ogen 's morgens wel 's rood Ook al zijn hun tranen 's morgens wel eens koud Ze houden elkaar vast tot in de dood BEGIN Blijf bij me In de nevel van de misverstanden Gevechten die de tijd verklaart Gehuld, verhuld Dan geef ik mijn twee handen Ik draag je bij onbegrip Ik draag je uit valkuilen Duisterheden, grimmigheden Langs gretig grauwe vijanden Kom bij me En ontwakend in de morgenlanden Als oorlogen de harten doden In de fusillades Dan geef ik mijn twee handen Ik draag je door vernielde straten Ik draag je langs kraters Puinhopen en wanhopen Langs gretig grauwe vijanden Kom bij me Langs ontredderende toekomstbanden Angsten en onzekerheden Langs hunkering en paniek Dan geef ik mijn twee handen Ik draag je langs afgronden Ik draag je door grotten Duisterheden, grimmigheden Langs gretig grauwe vijanden Kom bij me, ik heb je lief Door de poorten van verademing De wolkbreuk van de overgave In jouw nieuwe land Dan geef ik mijn twee handen Ik draag je door jouw rijkdommen Ik draag je door jouw tuinen Jouw boomgaarden en wijngaarden Met vrienden, nieuw als kinderen Ik kom bij je In de vreugde van de morgenvelden In de echo van de bergen In de stilte van het meer Dan geef ik mijn twee handen Ik draag je door jouw feesten Ik draag je door jouw carnaval Jouw harpen en bazuinen Met vrienden, nieuw als kinderen Ik kom bij je In de stortvloed van de nieuwe dag In de overvloed van dankbaarheden In jouw nieuwe huis Dan geef ik mijn twee handen Ik draag je door jouw bruiloft Ik draag je door de taaie tijd Van bajestijd tot majesteit Met vrienden, nieuw als kinderen Ik kom bij je, ik heb jou lief BEGIN De oude man De oude man schuifelt schimmig in de mist Voor het eerst speelt hij dat hij onzichtbaar is Niet meer nodig, want niemand zal hem storen Muziek in zijn ziel, gelukkig en verloren Vrij en vergeten en vermist De oude man, zonder doel, zonder tijd In deze stad, die hem zo dierbaar is Het is vochtig en het water is half bevroren Muziek in zijn ziel, gelukkig en verloren Vol van getrainde eenzaamheid De oude man, ontredderd in de mist Oeverloos, omdat er geen richting is Een afscheid wordt telkens nieuw geboren Klappertandend en verloren Nooit meer verlangd, nooit meer gemist Uitgewist BEGIN De trein naar het Noorden Je stond onbeweeglijk In tranen op 't perron Toen ik klein was In de trein naar het noorden We keken elkaar aan In de ondergaande zon Toen ik klein was In de trein naar het noorden Onbewust besefte ik Dat het nu voor mij begon Hoewel ik klein was In een trein naar het noorden Ik zong ons slaapgebedje Zo hard als ik maar kon Omdat ik klein was In 'n trein naar het noorden Ik viel onbeheerd in slaap In de schoot van een wagon Toen ik klein was In de trein naar het noorden Je staat voor mij nog steeds Op een wegstervend perron Omdat God ons gebedje niet verhoorde BEGIN Eens in de honderd jaar Het aangespoelde kind ontdoet zich van het zeewier Rukt de schelpen van zijn huid Hij gaat op puur instinct de levenslange weg op Schopt de steentjes voor zich uit Mama, eens komt hij thuis Eens in de honderd jaar vindt hij zijn huis Al gauw belandt-ie in een kinderhuis Waar-ie 'm de eerste dag al is gesmeerd Ze vinden hem weer terug en straffen hem ongenadig En denken: zo, dat heb je afgeleerd Mama, eens komt hij thuis Eens in de honderd jaar vindt hij zijn huis Hij leert al snel vertrouwen op zijn eigen kracht En wantrouwt alles tot zijn dood Hij verklaart de oorlog aan het kinderhuis En saboterend wordt hij groot Mama, eens komt hij thuis Eens in de honderd jaar vindt hij zijn huis Hij krijgt een heel gedegen delinquente scholing En munt uit door zijn techniek Hij wordt met vaste hand vroeg ingewijd In alle kleuren van de erotiek Mama, eens komt hij thuis Eens in de honderd jaar vindt hij zijn huis Hij laat zich later in de wereld gelden als een kind Dat nooit een eigen naam had Hij steelt het speelgoed van zijn vriendjes weg Omdat hij zelf nog nooit eens iets bezeten had Mama, eens komt hij thuis Eens in de honderd jaar vindt hij zijn huis Hij zoekt zijn leven lang naar Vader, moeder, broer en zus die hij nooit heeft gekend Hij slaat zijn hart te pletter in de maffe jungle En denkt alleen maar: alles went Mama, eens komt hij thuis Eens in de honderd jaar vindt hij zijn huis BEGIN Er was een jongetje Er was een jongetje Dat schommelde in de wind Zijn verdriet was met de vogels weggevlogen De ondergaande zon bescheen zijn ongerijmd geluk En daarom heeft hij zulke mooie ogen BEGIN Ga weg Ga weg Als je me verveelt Ga weg Als je me indeelt Als je honger hebt Dorst hebt, slaap hebt Kom hier Als je mijn bed deelt Ga weg Als je me verstoft Als je alles dof maakt Kom hier Als je honger hebt Dorst hebt, slaap hebt Kom hier Als je me raakt Ga weg Als je me niet hoort Ga weg Als je me niet ziet Kom hier Als je honger hebt Dorst hebt, slaap hebt Kom hier Of kom niet BEGIN Heerlijk! Jouw haar is een waterval Jouw ogen een overval Jouw schoot is een muizenval Je bent gewoon heerlijk Jouw rug is een skivallei Jouw billen een zomerwei Jouw benen zijn vogelvrij Je bent gewoon heerlijk Jij jaagt voor mij de stormen weg Je waakt over m'n leven Je lacht aan de wanhoop voorbij En je doet het alleen maar voor mij Jij maakt mijn leven zo blijer Je praat als een waterval Je vrijt als een overval Je zwijgt als een muizenval Je bent gewoon heerlijk Je verrast me hopeloos Je verbaast me eindeloos Je begrijpt me woordeloos Je bent gewoon heerlijk Jij jaagt voor mij de wolken weg Je maakt de lucht weer blauw Door jou krijgt alles weer glans Door jou ben ik weer in balans Door jou word ik weer een danser Je handen hebben ranke dauw Een slanke dauw Een bedanken dauw En je hebt me dan telkens zo lief En je zingt kleine geintjes van liefde Je lacht als een waterval Je kust als een overval Je glimlacht als een muizenval Je bent gewoon heerlijk Jouw nachten zijn van tijgervacht Jouw morgens van zonnepracht Jouw middag is altijd onverwacht Mijn God, wat ben je heerlijk Je hakt voor mij de klippen weg je baant voor mij een pad Het ijs rond mijn hart wordt weer dooi En je trekt me uit mijn eenzame kooi Jij maakt mijn leven zo mooier Jouw stem heeft een ondertoon Een boventoon en een wondertoon En je hebt me dan telkens zo lief En je zingt kleine geintjes van liefde Je bent een kano en een waterval De buit van een overval De kaas in een muizenval Je bent gewoon heerlijk BEGIN Ik betaal De onvolmaaktheid van mijn daden De onvolmaaktheid van mijn taal Kan mij niet meer verontrusten Ik neem het aan, ik betaal, met vrede De begrenzing van mijn denken De begrenzing van 't totaal Kan mij niet verder meer vernauwen Ik neem het aan, ik betaal, met vrede Het gevecht moet gestreden Er zal niets worden vermeden Er zal niets worden ontgaan Ik neem het aan, in vrede Het ontsluiten van de poorten En het zoeken naar het licht Zal ik moeten ondergaan Ik neem het aan, in vrede De onvolmaaktheid van mijn daden De onvolmaaktheid van mijn taal Kan mij niet meer verontrusten Ik neem het aan, ik betaal, met vrede BEGIN Ik laat jou niet voor de poort Ik laat jou niet voor de poort Ik laat jou niet in de kou staan Ik sluit ons leven niet af Goed, je hebt gedaan wat je hebt gedaan Straf jezelf niet met angst Straf jezelf niet met stilte Straf jezelf niet met chaos Straf jezelf niet met kilte Ik straf jou niet met schuld Die zullen we samen vervagen Maar antwoord op m'n vragen Ik wacht al zoveel dagen Liefste kom weer terug Je hoeft je niet te verschuilen In plaats van ieder op zich Is 't beter om samen te huilen Wat gebeurd is gaat voorbij Al zullen we 't nooit meer vergeten Maar zet het nu toch opzij Er wordt jou niets verweten Ga niet zo lang op de vlucht En laat het niet langer meer duren Voor niets verstrijken de uren En doven onze vuren Ik help je over de brug En we gaan samen naar binnen Ik omsluit je gezicht En laat ons elkaar weer beminnen Liefste kom terug De nachten worden kouder We zijn nu samen moe We zijn nu samen ouder BEGIN 't Is stil in Amsterdam 't Is stil in Amsterdam De mensen zijn gaan slapen De auto's en de fietsen Zijn levenloze dingen De stad behoort nu nog Aan een paar enkelingen Zoals ik Die houden van verlaten straten Om zomaar hardop In jezelf te kunnen praten Om zomaar hardop te kunnen zingen Want de auto's en de fietsen Zijn levenloze dingen Als de mensen zijn gaan slapen 't Is zo stil in Amsterdam En godzijdank niemand Die ik tegenkwam 't Is stil in Amsterdam De mensen zijn gaan slapen Ik steek een sigaret op En kijk naar het water En denk over mezelf En denk over later Ik kijk naar de wolken Die overdrijven Ik ben dan zo bang Dat de eenzaamheid zal blijven Dat ik altijd zo zal lopen Op onmogelijke uren Dat ik eraan zal wennen Dat dit zal blijven duren Als de mensen zijn gaan slapen 't Is zo stil in Amsterdam Ik wou Dat ik nu eindelijk iemand tegenkwam BEGIN Johnny van de vier seizoenen Ergens loopt een jongen aan de dingen en zichzelf voorbij Hij voelt zich onbezorgd en vrij Naar de hel met tijd, want vandaag is een eeuwigheid Verliefd op zichzelf heeft hij lief, z'n liefhebberij Z'n hart is er nog steeds niet bij Is nog vermomd, want wie weet wie er straks nog komt Johnny van de vier seizoenen Johnny van de kouwe grond Z'n dagtaak is de nacht en het feest heeft de overhand Z'n vrienden zijn aan hem verwant En de tijd verhult hem, hoe hij langzaam voortschrijdt Er is altijd wel iemand die hem meeneemt aan de hand Naar de bergen of het strand Hij is mooi en kiest zuinig zijn prooi Johnny van de vier seizoenen Johnny van de kleine fooi Hij kent heel goed de regels van 't oude spel 't Is en blijft een kestie van precisie Hij loopt heel gedwee met z'n weldoener mee 't Is en blijft een kwestie van klandizie De tijd breit aan de lachrimpels zorgelijke rimpels bij De jaren gaan niet meer opzij En de nacht is niet meer van dezelfde kracht Z'n jeugd trekt als een glimlachende page aan hem voorbij Hij blijft achter en is niet meer vrij Er is niet veel tijd en de dag is onzekerheid BEGIN Meneer Koek Meneer Koek die zat rustig en tevreden op het terras Toch kon hij de onrust in zijn handen niet verhelen Meneer Koek kon plotseling soms de neiging niet weerstaan Om zomaar onverwacht een vreemde in 't voorbijgaan te gaan strelen Hij bloeide dan van liefde, aaide 'm teder op de wang De ander zei geschrokken dat hem zoiets ging vervelen Meneer Koek straalde hem toe en zei: Heel even, het duurt niet lang De ander zei: Ja, u maakt me niet gelukkig, alleen bang Meneer Koek stond vredig wat te wachten op de tram Kocht een kaartje bij de conductrice van lijn 7 Toen ze het wisselgeld gaf, voelde hij haar hand en o Toen streelde hij haar neus heel vluchtig, stond even te beven Ze keek hem sullig aan, ze had het niet begrepen Hij wilde toch alleen maar wat troost en liefde geven Hij streek onder haar kinnetje en lachte haar maar toe Maar ze trok nijdig de hendel over en zei alleen maar: boe Ach broze, breekloze tederheid Wint zoveel meer dan de grote gebaren Heb je te veel, dan moet je 't bewaren Eens komt de tijd, eens komt de tijd Meneer Koek zat in de schouwburg netjes op de eerste rij Naast hem zat een dikke heer wat lui en lodderig te slapen Op het toneel weerklonk een kus, meneer Koek keek plotseling Smeltend naar zijn buurman, die met grof geschut wat woest begon te gapen Hij gaf hem een klein steuntje en trok zijn jasje recht En streelde zacht zijn kale bol en zoemde een klein liedje De dame aan zijn andere zijde stootte haar vriendin aan En kraaide in de stille zaal hoestend, proestend: Dat is een mietje Meneer Koek ging 's morgens zwemmen in het vroege Marnix-bad Hij deelde 't stille water met een huisvrouw die wou duiken Ze dook onder hem door, kwam niet meer boven Meneer Koek voelde in de nattigheid zijn tederheid ontluiken De badman kwam haar redden, meneer Koek dreef op zijn rug En wachtte op het droge om ze samen te verwennen Eenmaal veilig aan de kant sloeg hij zijn handdoek om hen heen En streelde haar heel lief, maar ze duwden hem weer terug in 't water Ach broze, breekloze tederheid Wint zoveel meer dan de grote gebaren Heb je te veel, dan moet je 't bewaren Eens komt de tijd, eens komt de tijd Meneer Koek had een groot hart, maar toch bleef hij altijd alleen De liefkozingen werden door de mensen niet begrepen Het liefst sloot hij zich op, hij kwam nauwelijks meer op straat Om zich niet meer door zijn opwellingen mee te laten slepen Als u hem ooit herkent als hih 's nachts schuifelt door de straat Zeg dan gewoon: "Dag meneer Koek" en laat u rustig strelen En weest u maar niet bang om zijn geheim samen te delen Want u maakt een mens gelukkig en het duurt heus niet zo lang BEGIN Morgencafé Ze komen een voor een op het plein tussen licht en donker Het plein ligt mateloos alleen te wachten op hun komst Ze komen in 't geheim om te ontsnappen aan de nacht Omdat ergens een leeg bed of een luchtbed of geen bed op hen wacht Er is een licht op het plein, dat altijd gloeit in de mist Daar is de haven van de mensen van de morgen Het cafe waar het veilig is en geborgen En waar de waanzinnige behoefte aan warmte en liefde In dit open uur voor niemand wordt verborgen Het cafe van Riekje heet De Valkuil In De Tijd Achter de bar schalt haar stem over de stad Ze overstemt de wekkers en de start van het verkeer Ze lacht voor allen de angst weg Voor de deur naar de buitenwereld Want straks moet ze sluiten Maar morgen is ze er weer Een voor een verlaten ze Het plein in de zon En banen zich een weg Door after-shave en aktentassen De tegenliggers zijn weer geschoren en gewassen Dus ze nemen weer de draad op Waar alles begon BEGIN Rutger Rutger is nog jong Hij is pas in de dertig Maar soms ligt hij amechtig Van de drank op het trottoir Rutger is zo zwak Hij wil het steeds proberen Om het eens af te leren Want de drank is z'n gevaar Maar hij is nog jong, jong, jong Rutger is heel taai Hij kan tegen een stootje Dus gaat hij met het zootje Naar de holen van de nacht Rutger is royaal En dat is plezierig Want hij is nooit gierig Voor een meid die met hem lacht Want hij is nog jong, jong, jong tsjongejongejongejongejong Maar 's morgens als hij wakker wordt En niet weet hoe hij thuiskwam Dan draait hij heel de wereld zijn rug toe Hij sluit zijn ogen en is bang Voor het leven en voor alles En dan is onze Rutger moe, moe Rutger voelt zich blij Op dagen dat het goeg gaat Als zijn gezicht weer goed staat En de dag wit vsn de nacht Rutger voelt zich flink Als hij niet heeft gedronken Niet komt in de spelonken Waar hij altijd wordt verwacht Maar hij is nog jong, jong, jong Rutger valt opnieuw Hij kan het toch niet laten Hij zwalkt weer door de straten Met hetzelfde stel Rutger is zo bleek Hij voelt zijn lichaam trillen Hij voelt zijn handen trillen De nacht hij weet het wel jong, jong, jong tsjongejongejongejongejong Maar 's morgens als hij wakker wordt En niet weet hoe hij thuiskwam Dan draait hij de wereld zijn rug toe Hij sluit zijn ogen en is bang Voor het leven en voor alles En dan is onze Rutger moe, moe Rutger is nog jong Maar morgen is hij ouder De nachten worden kouder Maar vandaag is hij nog jong tsjongejongejongejongejong BEGIN Sammy Sammy loop niet zo gebogen Denk je dat ze je niet mogen Waarom loop je zo gebogen Sammy met je ogen Sammy op de vlucht Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy want daar is de blauwe lucht Sammy loop niet zo verlegen Zo verlegen door de regen Waarom loop je zo verlegen Sammy door de stegen Sammy van de stad Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy want dan wor-je lekker nat Sammy, kromme kromme Sammy Dag Sammy, domme domme Sammy Kijkt niet om zich heen Doet alles alleen En vindt de wereld heel gemeen Sammy wil bij niemand horen Zich door niets laten verstoren Toch voelt hij zich soms verloren Sammy hoge toren Sammy kan 't niet aan Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy, want daarboven lacht de maan Sammy wil met niemand praten Maar toch voelt hij zich verlaten Waarom voel je je verlaten Sammy op de straten Sammy van de stad Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy, want dan wor-je lekker nat Sammy, kromme kromme Sammy Dag Sammy, domme domme Sammy Kijkt niet om zich heen Doet alles alleen En vindt de wereld heel gemeen Sammy wil heus wel verand'ren Maar is zo bang voor de and'ren Waarom zou je niet verand'ren Sammy want d nand'ren Sammy zijn nu kwaad Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy, anders is het vast te laat Sammy loopt maar door de nachten Op een wondertje te wachten Wie zou dit voor jou verzachten Sammy want jou nachten Sammy zijn zo koud Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy, want er is er één die van je houdt BEGIN Soms Soms, laat me nu maar soms alleen zijn Laat me nu maar soms wegvliegen uit je spinnenweb Uit het liefelijke net van je tedere vingers en je stem Soms, laat me nu maar soms bedroefd zijn Laat me nu maar soms neerzitten in de herfstige stad En liedjes maken over je tedere vingers, over je stem Soms, laat me nu maar soms ver weg gaan Laat me nu maar soms plezier maken met de anderen En even niet denken aan je tedere vingers, aan je stem Soms, laat me nu maar soms onmogelijk zijn Laat me nu maar soms wegglijden in de roes van de nacht In het dronken gezang , om je tedere vingers en je stem Soms, laat me nu maar soms alleen zijn Laat me nu maar soms wegvliegen uit je spinnenweb Maar ik ben nog zo gevangen door jouw tedere vingers door jouw stem BEGIN 5 Uur 't Is 5 uur 5 uur 't Feest is geweest De zon stijgt in de stad 'k Sta voor 't raam En drink nog wat M'n hart is vol M'n hoofd zat M'n vrienden Ach m'n vrienden 't Gaat Als het gaat En we moeten toch maar door Dag lieve mensen Waar ik bij hoor 'k Laat jullie uit 'k Ga voor Misschien was ik vanavond wat stil Er is iets Dat ik nu wel vertellen wil M'n liefde M'n lief komt niet meer terug Da's alles Ga nu maar vlug Want 't is 5 uur Al 5 uur Het feest is geweest Ik krijg 't wel voor elkaar 't Is even rot nu Zonder haar Maar ga nu weg En laat me maar BEGIN Wees niet zo streng voor jezelf Ik hou niet van me, nou reken maar Ik ben jaloers, reken maar Ik hou niet van me, ik bijt nagels, reken maar Ik hou niet van me, ik ben hypocriet, reken maar Ik hou niet van me, ik ben pervers, reken maar Ik hou niet van me, ik ben oversext, reken maar Ik hou niet van me, ik ben schuldig, reken maar Ik hou niet van me, ik ben oud, reken maar Ik hou niet van me, ik drink, nou reken maar Ik hou niet van me, ik rook, nou reken maar Ik hou niet van me, ik snurk, nou reken maar Ik hou niet van me, ik ben gewoon een ouwe zeur Wees niet zo streng voor jezelf Het leven is voorbij voordat je 't weet Wees niet zo streng voor jezelf Je bloed is niet lauw maar 't is heet Wees niet zo streng voor jezelf Je sluit alles af, doet alles dicht Wees niet zo streng voor jezelf Je torst alleen je eigen gewicht Doe alles vandaag wat je van jezelf niet mag Drink tot je 't uitzingt op een feest Droom totdat je vind 't is nog niet genoeg geweest Eet alle verboden heerlijkheden En slaap met iemand om wie je hebt gebeden Wees niet zo streng voor jezelf Je kropt alles op, laat niet meer los Wees niet zo streng voor jezelf Je denkt jezelf te pletter, wat overblijft is chaos Wees niet zo streng voor jezelf Je bent geen vriend, alleen je eigen rechter Wees niet zo streng voor jezelf Zonder liefde ben je alleen een vechter Doe alles vandaag wat je van jezelf niet mag Maak alle fouten die je verzinnen kunt Val in alle sloten die het lot je gunt Draai in alle bochten en capriolen Wees een weg door 't lint, een mallemolen Wees niet zo streng voor jezelf Het examen wat je halen wilt is lucht Wees niet zo streng voor jezelf 't Is een en al gestommel en gezucht Wees niet zo streng voor jezelf Je keert je trots van de hele wereld af Wees niet zo streng voor jezelf Je gevoel voor humor ligt al in je graf Doe alles vandaag wat je van jezelf niet mag Daag een vriend uit of vriendin Gooi al die kleren af en fluister: 'k Heb zo'n zin Verlies je in duizend-en-een nachten En laat je verstand maar even wachten Wees niet zo streng voor jezelf M'n telefoon is twee keer zes maal acht Wees niet zo streng voor jezelf Wees een liefdeswacht, wees een pauw(?) in volle kracht Wees een junkie in m'n armen Een mens om te verwarmen In de kussens op de grond Ik druk m'n lippen op je mond Zonder jou voel ik me armer Wees niet zo streng voor jezelf (3x) Ach, wees niet zo streng voor mijzelf BEGIN We zullen doorgaan Wij zullen doorgaan met de stootkracht van de milde kracht Om door te gaan in een sprakeloze nacht We zullen doorgaan, we zullen doorgaan tot wij samen zijn We zullen doorgaan met de wankelende zekerheid Om door te gaan in een mateloze tijd We zullen doorgaan, we zullen doorgaan tot we samen zijn We zullen doorgaan met het zweet op ons gezicht Om alleen door te gaan in een loopgraaf zonder licht We zullen doorgaan, we zullen doorgaan tot we samen zijn We zullen doorgaan telkens als we stil staan Om weer door te gaan naakt in de orkaan We zullen doorgaan, we zullen doorgaan tot we samen zijn We zullen doorgaan als niemand meer verwacht Dat we weer doorgaan in een sprakeloze nacht We zullen doorgaan, we zullen doorgaan tot we samen zijn (gitaarakkoorden 'We zullen doorgaan') BEGIN Ze komen samen niet meer terug Ik was de vis Jij was het meer Ze komen samen niet meer terug Ik was de wind Jij was de bloem Ze komen samen niet meer terug Ik was de lucht Jij het gewas Ik kuste je koren en je gras Ik was de mist Jij was de dauw Ze komen samen niet meer terug Ik was de maan Jij was het meer Ze komen samen niet meer terug Ik was de zon Jij was het land Ik kuste je velden en je strand Ik was de man Jij was de vrouw Ze komen samen niet meer terug BEGIN Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder Voor degene in een schuilhoek achter glas Voor degene met de dichtbeslagen ramen Voor degene die dacht dat-ie alleen was Moet nu weten, we zijn allemaal samen Voor degene met 't dichtgeslagen boek Voor degene met de snel vergeten namen Voor degene die 't vruchteloze zoeken Moet nu weten, we zijn allemaal samen Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder Niet zonder ons Voor degene met de slapeloze nacht Voor degene die 't geluk niet kan beamen Voor degene die niets doet, die alleen maar wacht Moet nu weten, we zijn allemaal samen Voor degene met z'n mateloze trots In z'n risicoloze hoge toren Op z'n risicoloze hoge rots Moet nu weten, zo zijn we niet geboren Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder Niet zonder ons Voor degene met 't open gezicht Voor degene met 't naakte lichaam Voor degene in 't witte licht Voor degene die weet, we komen samen Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder Niet zonder ons Niet zonder ons (15x) BEGIN Zonder bagage De wereld heeft mij failliet verklaard Ik heb me nog nooit zo goed en licht gevoeld als nu Ik heb me nog nooit zo schoon en bevrijd gevoeld als nu Weg met de kroegen Weg gezuip Weg zijn de katers Dronken flaters Glazige morgens En hun zorgen; niet te betalen De wereld heeft mij failliet verklaard Het is een verbazingwekkend lot, waar men mij mee stoorde Een verbazingwekkend lot, van wat eens bij mij behoorde Geen parasieten Geen gevlij Geen gestroop meer Geen gevrij Geen gelik meer 't Is voorbij, niets meer te halen De wereld heeft mij failliet verklaard Het is een geschenk van God en niet van de maatschappij Het is een geschenk van God en dit is wat hij zei: Je moet weer werken Je moet weer zingen Je moet weer lachen Je moet weer spelen Je moet weer geven En beleven Je moet weer stralen De weg is vrij De weg is open De weg is mateloos van mij Zonder bagage Kan ik weer lopen Want ik ben nu vogelvrij De wereld heeft mij failliet verklaard Ik ben ontstegen aan het groot krakeel Ik ben ontslagen aan het maffe oordeel Ik heb niets meer te verliezen Ik heb alleen Te winnen Te beminnen Te beginnen Ik ben niet meer Te achterhalen BEGIN ramses.fanpagina.nl Als het stormt in je hart, ga mee, ga mee...