In de nevel van de misverstanden
Gevechten die de tijd verklaart
Gehuld, verhuld
Dan geef ik mijn twee handen
Ik draag je bij onbegrip
Ik draag je uit valkuilen
Duisterheden, grimmigheden
Langs gretig grauwe vijanden
Kom bij me
En ontwakend in de morgenlanden
Als oorlogen de harten doden
In de fusillades
Dan geef ik mijn twee handen
Ik draag je door vernielde straten
Ik draag je langs kraters
Puinhopen en wanhopen
Langs gretig grauwe vijanden
Kom bij me
Langs ontredderende toekomstbanden
Angsten en onzekerheden
Langs hunkering en paniek
Dan geef ik mijn twee handen
Ik draag je langs afgronden
Ik draag je door grotten
Duisterheden, grimmigheden
Langs gretig grauwe vijanden
Kom bij me, ik heb je lief
Door de poorten van verademing
De wolkbreuk van de overgave
In jouw nieuwe land
Dan geef ik mijn twee handen
Ik draag je door jouw rijkdommen
Ik draag je door jouw tuinen
Jouw boomgaarden en wijngaarden
Met vrienden, nieuw als kinderen
Ik kom bij je
In de vreugde van de morgenvelden
In de echo van de bergen
In de stilte van het meer
Dan geef ik mijn twee handen
Ik draag je door jouw feesten
Ik draag je door jouw carnaval
Jouw harpen en bazuinen
Met vrienden, nieuw als kinderen
Ik kom bij je
In de stortvloed van de nieuwe dag
In de overvloed van dankbaarheden
In jouw nieuwe huis
Dan geef ik mijn twee handen
Ik draag je door jouw bruiloft
Ik draag je door de taaie tijd
Van bajestijd tot majesteit
Met vrienden, nieuw als kinderen
Ik kom bij je, ik heb jou lief
BEGIN
De oude man
De oude man schuifelt schimmig in de mist
Voor het eerst speelt hij dat hij onzichtbaar is
Niet meer nodig, want niemand zal hem storen
Muziek in zijn ziel, gelukkig en verloren
Vrij en vergeten en vermist
De oude man, zonder doel, zonder tijd
In deze stad, die hem zo dierbaar is
Het is vochtig en het water is half bevroren
Muziek in zijn ziel, gelukkig en verloren
Vol van getrainde eenzaamheid
De oude man, ontredderd in de mist
Oeverloos, omdat er geen richting is
Een afscheid wordt telkens nieuw geboren
Klappertandend en verloren
Nooit meer verlangd, nooit meer gemist
Uitgewist
BEGIN
De trein naar het Noorden
Je stond onbeweeglijk
In tranen op 't perron
Toen ik klein was
In de trein naar het noorden
We keken elkaar aan
In de ondergaande zon
Toen ik klein was
In de trein naar het noorden
Onbewust besefte ik
Dat het nu voor mij begon
Hoewel ik klein was
In een trein naar het noorden
Ik zong ons slaapgebedje
Zo hard als ik maar kon
Omdat ik klein was
In 'n trein naar het noorden
Ik viel onbeheerd in slaap
In de schoot van een wagon
Toen ik klein was
In de trein naar het noorden
Je staat voor mij nog steeds
Op een wegstervend perron
Omdat God ons gebedje niet verhoorde
BEGIN
Eens in de honderd jaar
Het aangespoelde kind ontdoet zich van het zeewier
Rukt de schelpen van zijn huid
Hij gaat op puur instinct de levenslange weg op
Schopt de steentjes voor zich uit
Mama, eens komt hij thuis
Eens in de honderd jaar vindt hij zijn huis
Al gauw belandt-ie in een kinderhuis
Waar-ie 'm de eerste dag al is gesmeerd
Ze vinden hem weer terug en straffen hem ongenadig
En denken: zo, dat heb je afgeleerd
Mama, eens komt hij thuis
Eens in de honderd jaar vindt hij zijn huis
Hij leert al snel vertrouwen op zijn eigen kracht
En wantrouwt alles tot zijn dood
Hij verklaart de oorlog aan het kinderhuis
En saboterend wordt hij groot
Mama, eens komt hij thuis
Eens in de honderd jaar vindt hij zijn huis
Hij krijgt een heel gedegen delinquente scholing
En munt uit door zijn techniek
Hij wordt met vaste hand vroeg ingewijd
In alle kleuren van de erotiek
Mama, eens komt hij thuis
Eens in de honderd jaar vindt hij zijn huis
Hij laat zich later in de wereld gelden als een kind
Dat nooit een eigen naam had
Hij steelt het speelgoed van zijn vriendjes weg
Omdat hij zelf nog nooit eens iets bezeten had
Mama, eens komt hij thuis
Eens in de honderd jaar vindt hij zijn huis
Hij zoekt zijn leven lang naar
Vader, moeder, broer en zus die hij nooit heeft gekend
Hij slaat zijn hart te pletter in de maffe jungle
En denkt alleen maar: alles went
Mama, eens komt hij thuis
Eens in de honderd jaar vindt hij zijn huis
BEGIN
Er was een jongetje
Er was een jongetje
Dat schommelde in de wind
Zijn verdriet was met de vogels weggevlogen
De ondergaande zon bescheen zijn ongerijmd geluk
En daarom heeft hij zulke mooie ogen
BEGIN
Ga weg
Ga weg
Als je me verveelt
Ga weg
Als je me indeelt
Als je honger hebt
Dorst hebt, slaap hebt
Kom hier
Als je mijn bed deelt
Ga weg
Als je me verstoft
Als je alles dof maakt
Kom hier
Als je honger hebt
Dorst hebt, slaap hebt
Kom hier
Als je me raakt
Ga weg
Als je me niet hoort
Ga weg
Als je me niet ziet
Kom hier
Als je honger hebt
Dorst hebt, slaap hebt
Kom hier
Of kom niet
BEGIN
Heerlijk!
Jouw haar is een waterval
Jouw ogen een overval
Jouw schoot is een muizenval
Je bent gewoon heerlijk
Jouw rug is een skivallei
Jouw billen een zomerwei
Jouw benen zijn vogelvrij
Je bent gewoon heerlijk
Jij jaagt voor mij de stormen weg
Je waakt over m'n leven
Je lacht aan de wanhoop voorbij
En je doet het alleen maar voor mij
Jij maakt mijn leven zo blijer
Je praat als een waterval
Je vrijt als een overval
Je zwijgt als een muizenval
Je bent gewoon heerlijk
Je verrast me hopeloos
Je verbaast me eindeloos
Je begrijpt me woordeloos
Je bent gewoon heerlijk
Jij jaagt voor mij de wolken weg
Je maakt de lucht weer blauw
Door jou krijgt alles weer glans
Door jou ben ik weer in balans
Door jou word ik weer een danser
Je handen hebben ranke dauw
Een slanke dauw
Een bedanken dauw
En je hebt me dan telkens zo lief
En je zingt kleine geintjes van liefde
Je lacht als een waterval
Je kust als een overval
Je glimlacht als een muizenval
Je bent gewoon heerlijk
Jouw nachten zijn van tijgervacht
Jouw morgens van zonnepracht
Jouw middag is altijd onverwacht
Mijn God, wat ben je heerlijk
Je hakt voor mij de klippen weg
je baant voor mij een pad
Het ijs rond mijn hart wordt weer dooi
En je trekt me uit mijn eenzame kooi
Jij maakt mijn leven zo mooier
Jouw stem heeft een ondertoon
Een boventoon en een wondertoon
En je hebt me dan telkens zo lief
En je zingt kleine geintjes van liefde
Je bent een kano en een waterval
De buit van een overval
De kaas in een muizenval
Je bent gewoon heerlijk
BEGIN
Ik betaal
De onvolmaaktheid van mijn daden
De onvolmaaktheid van mijn taal
Kan mij niet meer verontrusten
Ik neem het aan, ik betaal, met vrede
De begrenzing van mijn denken
De begrenzing van 't totaal
Kan mij niet verder meer vernauwen
Ik neem het aan, ik betaal, met vrede
Het gevecht moet gestreden
Er zal niets worden vermeden
Er zal niets worden ontgaan
Ik neem het aan, in vrede
Het ontsluiten van de poorten
En het zoeken naar het licht
Zal ik moeten ondergaan
Ik neem het aan, in vrede
De onvolmaaktheid van mijn daden
De onvolmaaktheid van mijn taal
Kan mij niet meer verontrusten
Ik neem het aan, ik betaal, met vrede
BEGIN
Ik laat jou niet voor de poort
Ik laat jou niet voor de poort
Ik laat jou niet in de kou staan
Ik sluit ons leven niet af
Goed, je hebt gedaan wat je hebt gedaan
Straf jezelf niet met angst
Straf jezelf niet met stilte
Straf jezelf niet met chaos
Straf jezelf niet met kilte
Ik straf jou niet met schuld
Die zullen we samen vervagen
Maar antwoord op m'n vragen
Ik wacht al zoveel dagen
Liefste kom weer terug
Je hoeft je niet te verschuilen
In plaats van ieder op zich
Is 't beter om samen te huilen
Wat gebeurd is gaat voorbij
Al zullen we 't nooit meer vergeten
Maar zet het nu toch opzij
Er wordt jou niets verweten
Ga niet zo lang op de vlucht
En laat het niet langer meer duren
Voor niets verstrijken de uren
En doven onze vuren
Ik help je over de brug
En we gaan samen naar binnen
Ik omsluit je gezicht
En laat ons elkaar weer beminnen
Liefste kom terug
De nachten worden kouder
We zijn nu samen moe
We zijn nu samen ouder
BEGIN
't Is stil in Amsterdam
't Is stil in Amsterdam
De mensen zijn gaan slapen
De auto's en de fietsen
Zijn levenloze dingen
De stad behoort nu nog
Aan een paar enkelingen
Zoals ik
Die houden van verlaten straten
Om zomaar hardop
In jezelf te kunnen praten
Om zomaar hardop te kunnen zingen
Want de auto's en de fietsen
Zijn levenloze dingen
Als de mensen zijn gaan slapen
't Is zo stil in Amsterdam
En godzijdank niemand
Die ik tegenkwam
't Is stil in Amsterdam
De mensen zijn gaan slapen
Ik steek een sigaret op
En kijk naar het water
En denk over mezelf
En denk over later
Ik kijk naar de wolken
Die overdrijven
Ik ben dan zo bang
Dat de eenzaamheid zal blijven
Dat ik altijd zo zal lopen
Op onmogelijke uren
Dat ik eraan zal wennen
Dat dit zal blijven duren
Als de mensen zijn gaan slapen
't Is zo stil in Amsterdam
Ik wou
Dat ik nu eindelijk iemand tegenkwam
BEGIN
Johnny van de vier seizoenen
Ergens loopt een jongen aan de dingen en zichzelf voorbij
Hij voelt zich onbezorgd en vrij
Naar de hel met tijd, want vandaag is een eeuwigheid
Verliefd op zichzelf heeft hij lief, z'n liefhebberij
Z'n hart is er nog steeds niet bij
Is nog vermomd, want wie weet wie er straks nog komt
Johnny van de vier seizoenen
Johnny van de kouwe grond
Z'n dagtaak is de nacht en het feest heeft de overhand
Z'n vrienden zijn aan hem verwant
En de tijd verhult hem, hoe hij langzaam voortschrijdt
Er is altijd wel iemand die hem meeneemt aan de hand
Naar de bergen of het strand
Hij is mooi en kiest zuinig zijn prooi
Johnny van de vier seizoenen
Johnny van de kleine fooi
Hij kent heel goed de regels van 't oude spel
't Is en blijft een kestie van precisie
Hij loopt heel gedwee met z'n weldoener mee
't Is en blijft een kwestie van klandizie
De tijd breit aan de lachrimpels zorgelijke rimpels bij
De jaren gaan niet meer opzij
En de nacht is niet meer van dezelfde kracht
Z'n jeugd trekt als een glimlachende page aan hem voorbij
Hij blijft achter en is niet meer vrij
Er is niet veel tijd en de dag is onzekerheid
BEGIN
Meneer Koek
Meneer Koek die zat rustig en tevreden op het terras
Toch kon hij de onrust in zijn handen niet verhelen
Meneer Koek kon plotseling soms de neiging niet weerstaan
Om zomaar onverwacht een vreemde in 't voorbijgaan te gaan strelen
Hij bloeide dan van liefde, aaide 'm teder op de wang
De ander zei geschrokken dat hem zoiets ging vervelen
Meneer Koek straalde hem toe en zei: Heel even, het duurt niet lang
De ander zei: Ja, u maakt me niet gelukkig, alleen bang
Meneer Koek stond vredig wat te wachten op de tram
Kocht een kaartje bij de conductrice van lijn 7
Toen ze het wisselgeld gaf, voelde hij haar hand en o
Toen streelde hij haar neus heel vluchtig, stond even te beven
Ze keek hem sullig aan, ze had het niet begrepen
Hij wilde toch alleen maar wat troost en liefde geven
Hij streek onder haar kinnetje en lachte haar maar toe
Maar ze trok nijdig de hendel over en zei alleen maar: boe
Ach broze, breekloze tederheid
Wint zoveel meer dan de grote gebaren
Heb je te veel, dan moet je 't bewaren
Eens komt de tijd, eens komt de tijd
Meneer Koek zat in de schouwburg netjes op de eerste rij
Naast hem zat een dikke heer wat lui en lodderig te slapen
Op het toneel weerklonk een kus, meneer Koek keek plotseling
Smeltend naar zijn buurman, die met grof geschut wat woest begon te gapen
Hij gaf hem een klein steuntje en trok zijn jasje recht
En streelde zacht zijn kale bol en zoemde een klein liedje
De dame aan zijn andere zijde stootte haar vriendin aan
En kraaide in de stille zaal hoestend, proestend: Dat is een mietje
Meneer Koek ging 's morgens zwemmen in het vroege Marnix-bad
Hij deelde 't stille water met een huisvrouw die wou duiken
Ze dook onder hem door, kwam niet meer boven
Meneer Koek voelde in de nattigheid zijn tederheid ontluiken
De badman kwam haar redden, meneer Koek dreef op zijn rug
En wachtte op het droge om ze samen te verwennen
Eenmaal veilig aan de kant sloeg hij zijn handdoek om hen heen
En streelde haar heel lief, maar ze duwden hem weer terug in 't water
Ach broze, breekloze tederheid
Wint zoveel meer dan de grote gebaren
Heb je te veel, dan moet je 't bewaren
Eens komt de tijd, eens komt de tijd
Meneer Koek had een groot hart, maar toch bleef hij altijd alleen
De liefkozingen werden door de mensen niet begrepen
Het liefst sloot hij zich op, hij kwam nauwelijks meer op straat
Om zich niet meer door zijn opwellingen mee te laten slepen
Als u hem ooit herkent als hih 's nachts schuifelt door de straat
Zeg dan gewoon: "Dag meneer Koek" en laat u rustig strelen
En weest u maar niet bang om zijn geheim samen te delen
Want u maakt een mens gelukkig en het duurt heus niet zo lang
BEGIN
Morgencafé
Ze komen een voor een op het plein tussen licht en donker
Het plein ligt mateloos alleen te wachten op hun komst
Ze komen in 't geheim om te ontsnappen aan de nacht
Omdat ergens een leeg bed of een luchtbed of geen bed op hen wacht
Er is een licht op het plein, dat altijd gloeit in de mist
Daar is de haven van de mensen van de morgen
Het cafe waar het veilig is en geborgen
En waar de waanzinnige behoefte aan warmte en liefde
In dit open uur voor niemand wordt verborgen
Het cafe van Riekje heet De Valkuil In De Tijd
Achter de bar schalt haar stem over de stad
Ze overstemt de wekkers en de start van het verkeer
Ze lacht voor allen de angst weg
Voor de deur naar de buitenwereld
Want straks moet ze sluiten
Maar morgen is ze er weer
Een voor een verlaten ze
Het plein in de zon
En banen zich een weg
Door after-shave en aktentassen
De tegenliggers zijn weer geschoren en gewassen
Dus ze nemen weer de draad op
Waar alles begon
BEGIN
Rutger
Rutger is nog jong
Hij is pas in de dertig
Maar soms ligt hij amechtig
Van de drank op het trottoir
Rutger is zo zwak
Hij wil het steeds proberen
Om het eens af te leren
Want de drank is z'n gevaar
Maar hij is nog jong, jong, jong
Rutger is heel taai
Hij kan tegen een stootje
Dus gaat hij met het zootje
Naar de holen van de nacht
Rutger is royaal
En dat is plezierig
Want hij is nooit gierig
Voor een meid die met hem lacht
Want hij is nog jong, jong, jong
tsjongejongejongejongejong
Maar 's morgens als hij wakker wordt
En niet weet hoe hij thuiskwam
Dan draait hij heel de wereld zijn rug toe
Hij sluit zijn ogen en is bang
Voor het leven en voor alles
En dan is onze Rutger moe, moe
Rutger voelt zich blij
Op dagen dat het goeg gaat
Als zijn gezicht weer goed staat
En de dag wit vsn de nacht
Rutger voelt zich flink
Als hij niet heeft gedronken
Niet komt in de spelonken
Waar hij altijd wordt verwacht
Maar hij is nog jong, jong, jong
Rutger valt opnieuw
Hij kan het toch niet laten
Hij zwalkt weer door de straten
Met hetzelfde stel
Rutger is zo bleek
Hij voelt zijn lichaam trillen
Hij voelt zijn handen trillen
De nacht hij weet het wel
jong, jong, jong
tsjongejongejongejongejong
Maar 's morgens als hij wakker wordt
En niet weet hoe hij thuiskwam
Dan draait hij de wereld zijn rug toe
Hij sluit zijn ogen en is bang
Voor het leven en voor alles
En dan is onze Rutger moe, moe
Rutger is nog jong
Maar morgen is hij ouder
De nachten worden kouder
Maar vandaag is hij nog jong
tsjongejongejongejongejong
BEGIN
Sammy
Sammy loop niet zo gebogen
Denk je dat ze je niet mogen
Waarom loop je zo gebogen Sammy met je ogen Sammy op de vlucht
Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy want daar is de blauwe lucht
Sammy loop niet zo verlegen
Zo verlegen door de regen
Waarom loop je zo verlegen Sammy door de stegen Sammy van de stad
Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy want dan wor-je lekker nat
Sammy, kromme kromme Sammy
Dag Sammy, domme domme Sammy
Kijkt niet om zich heen
Doet alles alleen
En vindt de wereld heel gemeen
Sammy wil bij niemand horen
Zich door niets laten verstoren
Toch voelt hij zich soms verloren Sammy hoge toren Sammy kan 't niet aan
Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy, want daarboven lacht de maan
Sammy wil met niemand praten
Maar toch voelt hij zich verlaten
Waarom voel je je verlaten Sammy op de straten Sammy van de stad
Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy, want dan wor-je lekker nat
Sammy, kromme kromme Sammy
Dag Sammy, domme domme Sammy
Kijkt niet om zich heen
Doet alles alleen
En vindt de wereld heel gemeen
Sammy wil heus wel verand'ren
Maar is zo bang voor de and'ren
Waarom zou je niet verand'ren Sammy want d nand'ren Sammy zijn nu kwaad
Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy, anders is het vast te laat
Sammy loopt maar door de nachten
Op een wondertje te wachten
Wie zou dit voor jou verzachten Sammy want jou nachten Sammy zijn zo koud
Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy, want er is er één die van je houdt
BEGIN
Soms
Soms, laat me nu maar soms alleen zijn
Laat me nu maar soms wegvliegen uit je spinnenweb
Uit het liefelijke net van je tedere vingers en je stem
Soms, laat me nu maar soms bedroefd zijn
Laat me nu maar soms neerzitten in de herfstige stad
En liedjes maken over je tedere vingers, over je stem
Soms, laat me nu maar soms ver weg gaan
Laat me nu maar soms plezier maken met de anderen
En even niet denken aan je tedere vingers, aan je stem
Soms, laat me nu maar soms onmogelijk zijn
Laat me nu maar soms wegglijden in de roes van de nacht
In het dronken gezang , om je tedere vingers en je stem
Soms, laat me nu maar soms alleen zijn
Laat me nu maar soms wegvliegen uit je spinnenweb
Maar ik ben nog zo gevangen door jouw tedere vingers door jouw stem
BEGIN
5 Uur
't Is 5 uur
5 uur
't Feest is geweest
De zon stijgt in de stad
'k Sta voor 't raam
En drink nog wat
M'n hart is vol
M'n hoofd zat
M'n vrienden
Ach m'n vrienden
't Gaat
Als het gaat
En we moeten toch maar door
Dag lieve mensen
Waar ik bij hoor
'k Laat jullie uit
'k Ga voor
Misschien was ik vanavond wat stil
Er is iets
Dat ik nu wel vertellen wil
M'n liefde
M'n lief komt niet meer terug
Da's alles
Ga nu maar vlug
Want 't is 5 uur
Al 5 uur
Het feest is geweest
Ik krijg 't wel voor elkaar
't Is even rot nu
Zonder haar
Maar ga nu weg
En laat me maar
BEGIN
Wees niet zo streng voor jezelf
Ik hou niet van me, nou reken maar
Ik ben jaloers, reken maar
Ik hou niet van me, ik bijt nagels, reken maar
Ik hou niet van me, ik ben hypocriet, reken maar
Ik hou niet van me, ik ben pervers, reken maar
Ik hou niet van me, ik ben oversext, reken maar
Ik hou niet van me, ik ben schuldig, reken maar
Ik hou niet van me, ik ben oud, reken maar
Ik hou niet van me, ik drink, nou reken maar
Ik hou niet van me, ik rook, nou reken maar
Ik hou niet van me, ik snurk, nou reken maar
Ik hou niet van me, ik ben gewoon een ouwe zeur
Wees niet zo streng voor jezelf
Het leven is voorbij voordat je 't weet
Wees niet zo streng voor jezelf
Je bloed is niet lauw maar 't is heet
Wees niet zo streng voor jezelf
Je sluit alles af, doet alles dicht
Wees niet zo streng voor jezelf
Je torst alleen je eigen gewicht
Doe alles vandaag wat je van jezelf niet mag
Drink tot je 't uitzingt op een feest
Droom totdat je vind 't is nog niet genoeg geweest
Eet alle verboden heerlijkheden
En slaap met iemand om wie je hebt gebeden
Wees niet zo streng voor jezelf
Je kropt alles op, laat niet meer los
Wees niet zo streng voor jezelf
Je denkt jezelf te pletter, wat overblijft is chaos
Wees niet zo streng voor jezelf
Je bent geen vriend, alleen je eigen rechter
Wees niet zo streng voor jezelf
Zonder liefde ben je alleen een vechter
Doe alles vandaag wat je van jezelf niet mag
Maak alle fouten die je verzinnen kunt
Val in alle sloten die het lot je gunt
Draai in alle bochten en capriolen
Wees een weg door 't lint, een mallemolen
Wees niet zo streng voor jezelf
Het examen wat je halen wilt is lucht
Wees niet zo streng voor jezelf
't Is een en al gestommel en gezucht
Wees niet zo streng voor jezelf
Je keert je trots van de hele wereld af
Wees niet zo streng voor jezelf
Je gevoel voor humor ligt al in je graf
Doe alles vandaag wat je van jezelf niet mag
Daag een vriend uit of vriendin
Gooi al die kleren af en fluister: 'k Heb zo'n zin
Verlies je in duizend-en-een nachten
En laat je verstand maar even wachten
Wees niet zo streng voor jezelf
M'n telefoon is twee keer zes maal acht
Wees niet zo streng voor jezelf
Wees een liefdeswacht, wees een pauw(?) in volle kracht
Wees een junkie in m'n armen
Een mens om te verwarmen
In de kussens op de grond
Ik druk m'n lippen op je mond
Zonder jou voel ik me armer
Wees niet zo streng voor jezelf (3x)
Ach, wees niet zo streng voor mijzelf
BEGIN
We zullen doorgaan
Wij zullen doorgaan met de stootkracht van de milde kracht
Om door te gaan in een sprakeloze nacht
We zullen doorgaan, we zullen doorgaan tot wij samen zijn
We zullen doorgaan met de wankelende zekerheid
Om door te gaan in een mateloze tijd
We zullen doorgaan, we zullen doorgaan tot we samen zijn
We zullen doorgaan met het zweet op ons gezicht
Om alleen door te gaan in een loopgraaf zonder licht
We zullen doorgaan, we zullen doorgaan tot we samen zijn
We zullen doorgaan telkens als we stil staan
Om weer door te gaan naakt in de orkaan
We zullen doorgaan, we zullen doorgaan tot we samen zijn
We zullen doorgaan als niemand meer verwacht
Dat we weer doorgaan in een sprakeloze nacht
We zullen doorgaan, we zullen doorgaan tot we samen zijn
(gitaarakkoorden 'We zullen doorgaan')
BEGIN
Ze komen samen niet meer terug
Ik was de vis
Jij was het meer
Ze komen samen niet meer terug
Ik was de wind
Jij was de bloem
Ze komen samen niet meer terug
Ik was de lucht
Jij het gewas
Ik kuste je koren en je gras
Ik was de mist
Jij was de dauw
Ze komen samen niet meer terug
Ik was de maan
Jij was het meer
Ze komen samen niet meer terug
Ik was de zon
Jij was het land
Ik kuste je velden en je strand
Ik was de man
Jij was de vrouw
Ze komen samen niet meer terug
BEGIN
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Voor degene in een schuilhoek achter glas
Voor degene met de dichtbeslagen ramen
Voor degene die dacht dat-ie alleen was
Moet nu weten, we zijn allemaal samen
Voor degene met 't dichtgeslagen boek
Voor degene met de snel vergeten namen
Voor degene die 't vruchteloze zoeken
Moet nu weten, we zijn allemaal samen
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Niet zonder ons
Voor degene met de slapeloze nacht
Voor degene die 't geluk niet kan beamen
Voor degene die niets doet, die alleen maar wacht
Moet nu weten, we zijn allemaal samen
Voor degene met z'n mateloze trots
In z'n risicoloze hoge toren
Op z'n risicoloze hoge rots
Moet nu weten, zo zijn we niet geboren
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Niet zonder ons
Voor degene met 't open gezicht
Voor degene met 't naakte lichaam
Voor degene in 't witte licht
Voor degene die weet, we komen samen
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Niet zonder ons
Niet zonder ons (15x)
BEGIN
Zonder bagage
De wereld heeft mij failliet verklaard
Ik heb me nog nooit zo goed en licht gevoeld als nu
Ik heb me nog nooit zo schoon en bevrijd gevoeld als nu
Weg met de kroegen
Weg gezuip
Weg zijn de katers
Dronken flaters
Glazige morgens
En hun zorgen; niet te betalen
De wereld heeft mij failliet verklaard
Het is een verbazingwekkend lot, waar men mij mee stoorde
Een verbazingwekkend lot, van wat eens bij mij behoorde
Geen parasieten
Geen gevlij
Geen gestroop meer
Geen gevrij
Geen gelik meer
't Is voorbij, niets meer te halen
De wereld heeft mij failliet verklaard
Het is een geschenk van God en niet van de maatschappij
Het is een geschenk van God en dit is wat hij zei:
Je moet weer werken
Je moet weer zingen
Je moet weer lachen
Je moet weer spelen
Je moet weer geven
En beleven
Je moet weer stralen
De weg is vrij
De weg is open
De weg is mateloos van mij
Zonder bagage
Kan ik weer lopen
Want ik ben nu vogelvrij
De wereld heeft mij failliet verklaard
Ik ben ontstegen aan het groot krakeel
Ik ben ontslagen aan het maffe oordeel
Ik heb niets meer te verliezen
Ik heb alleen
Te winnen
Te beminnen
Te beginnen
Ik ben niet meer
Te achterhalen
BEGIN
ramses.fanpagina.nl